BÖLÜM 17

1. Tanrı insanı topraktan yarattı, Ardından oraya dönmesi için onu toprağa verdi.
2. O, insanın yaşamı için belirli bir zaman saptadı, İnsanı dünyadaki tüm varlıkların üzerine egemen kıldı.
3. O, insanı kendi gibi güçlü kıldı, Onu kendi biçiminde yarattı.
4. O, bütün yaratıklara insan korkusu verdi, İnsanı hayvanlarla kuşların efendisi yaptı.
5. (Tanrı onlara beş duyu verdi, Altıncı duyu olarak onlara anlayış, Yedinci duyu olarak soruşturma, Başkalarının düşüncelerini açıklama yetisi verdi.)
6. O, insanlara bir ağızla bir dil, gözler ve kulaklar verdi, Düşünmeleri için onlara bir de yürek verdi.
7. O, insanlara bilgi ve algılama yetisi verdi, Onlara iyiliği ve kötülüğü açıkladı.
8. O, görkemli yapıtlarını göstermek için, İnsanların yüreğine kendi ışığını koydu.
9. (Tanrı'nın görkemli işleriyle övünmeleri için onlara izin verdi.)
10. İnsanlar, Tanrı'nın görkemli yapıtlarından söz ederken, O'nun kutsal adını öveceklerdir.
11. O, insanlara bilgiyi sundu, Yaşam yasasını onlara armağan etti.
12. O, sonsuza dek insanlarla bir antlaşma yaptı, Yargılarını onlara açıkladı.
13. İnsanlar onun görkemli ululuğunu gözleriyle gördüler Ve görkemli sesini kulaklarıyla duydular.
14. O, insanlara dedi ki: "Kötülük yapmaktan sakının", Her insana komşusuyla ilgili bir buyruk verdi.
15. İnsanların davranışlarını O her zaman görür, Bu davranışlar O'ndan gizlenemez.
16. (Yolları gençliklerinden beri kötülüğe yöneliktir, Kendi taştan yüreklerini etten yüreğe çeviremezler. Dünyanın tüm uluslarını ayırmıştır.)
17. Her ulusun başına bir yönetici atamıştır, Ama İsrail'in yazgısı Tanrı'yladır*.
*O devirde İsrail'in başında bir kral yoktu.
18. (İlk doğanlarını terbiye eder, Onlara sevgisinin ışığını miras olarak verir, Onları savsaklamaz.)
19. İnsanların tüm etkinlikleri O'nun için gün ışığındadır, O'nun gözleri insanların davranışlarını sürekli izler.
20. İnsanların yaptığı kötülükler O'nun için gizli değildir, Bütün günahları Tanrı'nın katındadır.
21. (Ne var ki, lütufkâr ve onların yaratılışını bilen Tanrı İnsanları terk etmedi, bırakmadı, Onları esirgedi.)
22. Bir kişinin sadaka vermesi O'nun için bir mühür yüzüğü kadar önemlidir, O, eli açık kişiyi gözünün bebeği gibi sever.
23. O, bir gün ortaya çıkıp o kişileri ödüllendirecektir, Hak kazandıkları ödül kendilerine verilecektir.
24. O, tövbe edenlerin geri dönmesine olanak tanır, Umudunu yitirenleri yüreklendirir.
25. Tanrı'ya dön ve günah işlemekten vazgeç, O'nun katında yalvar ve suçunu hafiflet.
26. Yüce Tanrı'ya dön ve kötülük yapmayı bırak, Bütün uygunsuz davranışlardan tiksin.
27. Yaşayanlar yüce Tanrı'yı onurlandırmazsa, Şeol'de O'nu kim övecek?
28. Yaşayanlar ve sağlıklı olanlar Tanrı'yı övebilir, İster ölüler ister varolmayanlar için O'nu övmek olanaksızdır.
29. Tanrı'nın bağışlaması ne denli engindir, O'na dönen bütün insanları bağışlar!
30. İnsan her şeyi elinde bulunduramaz, Çünkü insanoğlu ölümsüz değildir.
31. Güneş kadar ışıklı ne var? Ama güneş tutulabilir. İnsanoğlu, doğal özelliğine uygun olarak, Tümüyle kötülüğü simgeler.
32. O, yüksek gökyüzünün ordularını denetir, Bu süre içinde tüm insanlar toz ve külden oluşur.