BÖLÜM 20

1. O Uygunsuz zamanda paylamak vardır, Susan adam vardır ve o açıkgözdür.
2. Ama paylamak öfkelenmekten çok daha iyidir!
3. Suçunu kabul eden kişi cezayı savuşturur.
4. Davayı kazanmak için zor kullanan, Bir kızın bakireliğini bozmak isteyen harem ağasına benzer.
5. Susan kişi bilge kabul edilir, Başkası da çok konuştuğu için herkesin nefretini kazanır.
6. Ne yanıt vereceğini bilmediğinden susan kişi vardır, Başkası ise, ne zaman konuşulması gerektiğini bildiğinden sessizdir.
7. Bilge insan uygun zamana dek sessizdir, Ama akılsız ve geveze bu konuda yanlış hüküm verir.
8. Çok konuşan insanı kimse sevmez, Kendi kendini atamış hakimden herkes tiksinir.
9. Yıkım bir insanı kurtarabilir, Şanslı kişi her şeyi yitirebilir.
10. Hiç bir yarar sağlamayan armağan vardır, İnsana iki katını veren armağan vardır.
11. İnsanı utandıran onurlar vardır, Aşağı tabakadan olup başını dik tutan kişiler vardır.
12. Az para ile çok şey satın alan adam vardır, Ama o, bunun bedelini yedi misli öder.
13. Bilge kişi sözleriyle herkesin sevgisini kazanır, Ama akılsız insanlar boşuna yardım dağıtır.
14. Akılsız bir adamın armağanı sana hiç bir yarar sağlamaz, Onun gözleri, bunun karşılığında yedi mislini almak için bakar.
15. Akılsız adam az verir ve çok söver, Şehir tellalı gibi ağzını açar, Bugün faizle verip ertesi gün parasını ister, Tiksindirici bir adamdır.
16. Akılsız adam şöyle der: "Dostum yok, Yaptığım iyi işlerin karşılığında Kimse bana karşı gönül borcu duymuyor,
17. Ekmeğimi yiyenler arkamdan kötü konuşuyor." Sık sık ona gülerler, hem de herkes ona güler!
18. Ayak kayması dil sürçmesine yeğdir, Böylece kötüler ansızın yıkımla karşılaşır.
19. Kaba bir adam, bilgisizin sonsuza dek yinelediği Anlamsız bir öyküye benzer.
20. Akılsız adamın söylediği özdeyişi kimse kabul etmez, Çünkü özdeyişi uygun bir zamanda söylemez.
21. Yoksul olduğundan günah işlemeyen bir adamı ele alalım, Vicdan azabı huzurunu kaçırmaz.
22. Sahte utanç duygusuyla kendini yok eden kişiyi ele alalım, Akılsız bir adamın düşüncesi uğruna kendini yok eden kişiyi.
23. Sahte utanç duygusuyla Bir dosta söz veren kişiyi ele alalım, O, durup dururken bir düşman edinir.
24. Yalan söylemek, kişiye çirkin bir leke sürer, Yalan, bilgisiz kişinin dilinden düşmez.
25. Hırsız müzmin yalancıya yeğdir, Ama ikisinin de sonu yıkımdır.
26. Yalan söylemek çok kötü bir alışkanlıktır, Yalancı, sonsuza dek gözden düşer.
27. Bilge kişi sözleriyle ilerler, Açıkgözse prensleri sevindirir.
28. Toprağı işleyen kişi bol ürün elde eder, Prensleri sevindiren kişinin suçları bağışlanır.
29. Rüşvet ve armağanlar bilgelerin gözünü karartır, Hayvanın ağzına geçirilen ağızlık gibi paylamaları bastırır.
30. Gizlenmiş bilgelik ve keşfedilmemiş hazine, Bunların her ikisi ne işe yarar?
31. Akılsızlığını gizleyen kişi, Bilgeliğini gizleyen kişiye yeğdir.