BÖLÜM 48

1. İlyas Peygamber alev gibi parladı, Sözü meşale gibi göz kamaştırdı.
2. Ulusunu kıtlığa mahkûm eden, Aşırı gayretle ulusunun büyük bir kısmını yok eden oydu.
3. Tanrı'nın sözüne uyarak gözlerini kapadı, Üç defa yangına neden oldu.
4. İlyas, mucizelerinde ne görkemliydin! Gururlanmak için sayısız nedenin var, Senin gibi kim övünebilir?
5. Bir cesedi dirilttin, Yüce Tanrı'nın sözüyle onu Şeol'de dirilttin.
6. Kralların yıkımına neden oldun, İleri gelenleri yataklarından çekip sürükledin.
7. Sina Dağı'nda paylamayı, Horev'de ceza veren kararları işittin.
8. Öç alacak kralları, yerine geçecek peygamberleri meshettin,
9. Bir ateş kasırgasında, Ateşten atların çektiği iki tekerlekli savaş arabasıyla yukarıya alındın.
10. Diriliş gününü bildiren peygamberlikler senin adını veriyor, Öfkenin belirmesi sona ermeden Tanrı'nın öfkesini yatıştıracaksın. Babaların yüreklerini çocuklarına doğru çevirecek, Yakup'un oymaklarını eski durumuna getireceksin.
11. Seni görenler, sevgiyle uykuya dalanlar mutlu olacaktır, Çünkü bizim de yaşamımız sürecektir.
12. Kasırga İlyas'ın kefeni oldu, Elişa onun ruhuyla doldu. Yaşamı süresince hiç bir devlet başkanı İradesini yitirmesine neden olamadı, Hiç kimse ona boyun eğdiremedi.
13. Hiç bir iş onun için zor değildi, Ölürken bile bedeni peygamberlikte bulundu.
14. Yaşamı süresince harikalar yarattı, Ölürken yaptıkları olağanüstüydü.
15. Bütün bunlara karşın insanlar pişman olmadı, Günah işlemekten vazgeçmedi, Sürü halinde ülkelerinden dışarıya gönderilinceye, Bütün dünyaya dağılıncaya dek!
16. Ülkede kalanların sayısı azdı, Yöneticiyse Davut soyundandı. Bir bölümünün tutumu Tanrı'yı sevindirdi, Öbürleriyse birbiri ardından günah işlediler.
17. Hizkiya kentini güçlendirdi, Gereken su rezervini sağladı. Demirle kayaların içine tünel açtı, Sarnıçlar yaptırdı.
18. O günlerde Sanherib ülkeye saldırdı, Rabşake'yi gönderdi, İsrail halkına karşı el kaldırdı, Haddini bilmeyerek yüksek sesle övündü.
19. O zaman onların yürekleri, elleri titredi, Doğum sancıları çeken bir kadının sancısını duydular.
20. Tanrı'ya yalvarıp lütfuna sığındılar, Ellerini O'na uzattılar. Tanrı gökte onları çabucak duydu, Yeşaya aracılığıyla onları kurtardı.
21. Asur ordusunun ordugahına saldırdı, O'nun meleği Asurlular'ı kılıçtan geçirdi.
22. Çünkü Hizkiya'nın tutumu Tanrı'yı sevindirecek biçimdeydi, O, atası Davut'un davranışlarına uyuyordu. Peygamber Yeşaya ona böyle yapmasını emretmişti, O, önsezisi güvenilir, büyük bir insandı.
23. Onun zamanında güneş yerinden oynayıp geri gitti, Kralın yaşamını uzattı.
24. Ruhun gücüyle en sonraki şeyleri görüyor, İsrail halkındaki yaslı kimseleri avutuyor,
25. Sonsuza dek geleceği bildiriyor, Gizli şeyleri ortaya çıkmadan epey önce açıklıyordu.